Categorie: Kennisbank

Een slijmerige, slome minnaar

Een haatdier om van te houden

De naaktslak scoort erg hoog bij tuinders op de lijst van haatdieren. Ik schat wel bij de eerste drie, zo niet helemaal bovenaan. Hij ziet er niet uit, en hij slobbert met zijn bonkige mondje (hij heeft geen tanden maar een geribbelde hoornrand) honderden tere kweekplantjes, hosta’s of riddersporen naar binnen. Onze naakte glijers kunnen snel vreten en ze voelen smerig aan. Lees meer…

Overdenkingen van een kroosharker

Ton wist dat het een eenzame bezigheid zou zijn om de strijd aan te gaan met het kroosvaren en eendenkroos, dat woekert in de sloten van ons tuinpark. ‘Je zal die strijd alleen nooit winnen’, zei Wil Daanen al in de zomer van het jaar 1999. Overdenkingen van een kroosharker. Lees meer…

Een vreemdeling in huis

Bomen met bomen

Oh, Denneboom, oh, denneboom: diepte-interview met de kerstboom

Aflevering 7 Voor mij staat een kaarsrechte, stramme soldaat, zelfs zijn naalden staan in het gelid. Hij is eerst niet al te scheutig met woorden, maar blijkt dan niet te stuiten. Hij gromt humeurig: “Ja, dan word ik dus voor dennenboom uitgemaakt, in die stomme kerstliederen van jullie. En dat noemt zich tuinier. Dennenboom. Die dennen zijn wel van dezelfde familie als wij, maar dan wel van de armoedige tak. Bij ons staan de naalden netjes in het gelid, keurig aan weerszijden van elke tak, de onderkant witter dan de bovenkant. ” Lees meer…

Pitamientjes voor je planten

Tips van de tuinheks, deel 8

De heks is nog van de tijd dat schattige sproetige jongetjes op de zwart-wit tv reclame mochten maken voor witte boterhammen met pindakaas, lekker vol vet en suiker. Hij zei dan dat er “pitamientjes” in zaten. Uit die tijd stamt ook het idee dat als je planten maar schepje kunstmest gaf, ze goed gevoed waren. Dat idee van vetmesten is achterhaald. Lees meer…

De tuin in de winter

Je hoeft je tuin niet winterklaar te maken. Voor veel dieren is het nuttig als we de afgestorven planten niet weghalen, maar laten staan. Vogels doen zich te goed aan de zaaddozen en in stengels vinden insecten waaronder kevers, lieveheersbeestjes en spinnen een woonplaats voor hun winterslaap. Lees meer…

Permacultuur

Permacultuur is een samentrekking van permanente agricultuur en cultuur. In de jaren zeventig werd de permacultuur door twee Australische biologen omschreven toen zij de relaties in de bossen van Tasmanië onderzochten. Zij achterhaalden de belangrijkste ecologische principes van dit systeem en ontwikkelden een methode die mensen in staat stelt zelf een functioneel ecosysteem na te bouwen. Lees meer…

Pientere plaag, de rat

Een haatdier om van te houden

Ze rukken op deze haatdieren. In de volksmond hebben ze een slechte naam: rovers, ziekteverspreiders, dieven, geslepen, agressief, kannibalen. Onder deskundigen hebben ze tegenwoordig een geweldige pers. Onlangs in de Volkskrant: “ Het zijn superdieren! Evolutiekampioenen! Ratten eten alles, ze kunnen onder allerlei omstandigheden overleven en vermenigvuldigen zich snel. Lees meer…

De wilg: muzikant met depressieve kant

Bomen met bomen

Aflevering 6 Voor mij staat een taaie wiegende gestalte te ruisen. Zijn uiterlijk is gehavend en slordig, zijn kroon warrig, zijn voeten nat. Om zijn kruin zoemen onnoemelijk veel insecten. Hij heeft zich feestelijk getooid met schattige wollige katjes, een artistiek en gevoelig typje denk ik. Hij verspreidt wel een heerlijke zoete geur. Soms is hij moeilijk te verstaan en mompelt wat in zichzelf en staart over het water. Aan het woord in onze rubriek bomen met bomen is deze keer de wilg. Lees meer…

Een heer van stand: de eik

Bomen met bomen

Aflevering 4 Deze keer in onze serie bomen met bomen een interview met een heer van formaat, een heer van stand. De koning van het woud wordt hij genoemd, de eik. Hij heeft een indrukwekkende gestalte en torent boven je uit met zijn enorme enorme kroon. Zijn penwortel rijkt diep in ondergronds water. Lees meer…

Spreekt u terpeens? Zeg het met geur

Ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik praat altijd tegen mijn planten en bomen. Mijn moeder beweerde dat ze er beter van gingen groeien. Ik denk dat ze gelijk had. Inmiddels heeft de wetenschap aangetoond dat er ook door planten en bomen onderling heel wat afgebabbeld wordt. Ze spreken onderling terpeens. Lees meer…

Berk, sierlijke kunstzinnige bohemien

Bomen met bomen

Aflevering 3

Deze keer zijn we in gesprek met een slanke, blonde, Noordelijke schoonheid. Ze heeft zwierige afhangende takken, waardoor ze altijd een beetje lijkt te dansen. Ze is een elegante verschijning. Ze werd door Marnix Gijsen bezongen; “Een berk is anders dan een andere boom. Zij is zoo edel en haar bast is lijk een huid. Zij lijkt zoo aarzelend, jonkvrouwelijk en vroom en doet steeds denken aan een prille en schuchtere bruid. Men ziet niet in hoe men zoo’n boom kan vellen, hoe ooit de bijl wreedaardig in zijn stronk zal bijten.” De Engelse dichter Coleridge noemde haar “de vrouwe van het woud”. De “witte vrouwe met de groene sluier” werd ze ook genoemd. Maar vergis je niet, het is een taaie, een ijsprinses, je kunt haar tot in IJsland, Groenland en Siberië tegenkomen. Onze meest koubestendige boom. Ze wordt wel vroeg kaal en haar huid kan door de hars een beetje wratterig verweerd zijn, maar het is in alle seizoenen een schoonheid. Lees meer…

Vruchtbare indringer

Een haatdier om van te houden

Immigrant met vreemde eetgewoonten

Het zijn immigranten, gelukszoekers,  met de Romeinen zijn ze meegelift vanuit Spanje, hun thuisland. De Romeinen hielden ze ook al als huisdier in speciale ommuurde konijnentuintjes. Dat waren, zeg maar, de eerste balkonkonijnen. De konijnen werden gehouden door de Romeinen om hun vachtjes en hun vlees, maar later ook als gezelschapsdier om mee te knuffelen. Sentimenteel waren ze overigens niet met hun konijnen die Romeinen, ze beschouwden babykonijntjes al een uitgelezen delicatesse. Lees meer…

Beuk, smorende oermoeder

Bomen met bomen

Aflevering 2

In de serie “Bomen met bomen” deze keer een interview met indrukwekkende en krachtige persoonlijkheid, de oermoeder uit het bos. Wat het eerste aan haar opvalt is haar struise, rijzige gestalte, haar ronde welgevormde stam, haar gladde huid en haar dichte bladerdos. Haar takken beginnen al laag aan de stam uit te veren. Ze heeft een enorme bolvormige kroon en een bast die grijs tot grijsgroen van kleur is. Haar jonge blad is zacht behaard en elliptisch tot eirond en de bladrand is ondiep gegolfd. Lees meer…

Romantische koolmees

Liefde gaat niet door de maag

Ze zijn al weer druk in de weer in de tuin, nieuwsgierig, luidruchtig, parmantig: de koolmezen. Koolmezen, en dat is voor ons wat minder waarneembaar, blijken heel romantische trouwe zieltjes te zijn. Man en vrouw volgen elkaar in voor- en tegenspoed, en lijden liever honger dan dat ze uit elkaar gaan. Lees meer…