Groei, maar groen?
In de visie staat dat de stad gaat groeien: 250.000 mensen, 200.000 arbeidsplaatsen en 150.000 woningen erbij tot 2050. Dat is een stad ter grootte van Eindhoven erbij. Bij ons in de buurt betekent dat de aanleg van HavenStad. Daar komt een nieuwe wijk met net zoveel inwoners als Leiden. Prima idee natuurlijk, maar als het op parken en groen aankomt wordt deze hele stadsuitbreiding maar karig bedeeld. Nieuwe parken staan wel genoemd, maar niet op de kaarten ingetekend. Dat betekent een verdere belasting van het al overvolle Westerpark. Bovendien wil de gemeente ondanks de uitpuilende wachtlijsten geen nieuwe volkstuinen. Dat is raar, er staan op de officiële wachtlijst anderhalf keer zoveel aspirant-tuinders als er tuinen zijn. De meeste van die mensen komen dus nooit aan de beurt. Daarom: gemeente zorg voor voldoende parken en groen in de nieuwe wijken, en voor extra volkstuinparken: Amsterdammers willen het, volkstuinparken zorgen voor kwalitatief hoogwaardig groen voor tuinders en bezoekers, zijn goed voor de sociale cohesie, goed voor dieren en planten en kosten in onderhoud een fractie van wat een stadspark kost. Volkstuinen passen perfect in alle doelen die verder in de nieuwe stadsvisie genoemd worden.
Openbaar ho maar, toegankelijk graag
Weinig groen en veel steen in Haven-Stad en een al overvol Westerpark betekent dat de gemeente om toch aan extra groen te komen onze volkstuinparken openbaar wil maken. Openbaar betekent: 365 dagen per jaar 24/dag open en het beheer door de gemeente. Dat zal de kwaliteit van onze parken degraderen tot het niveau van gemeentegroen. De beheerders van de gemeente hebben ons al lang laten weten dat hun manier van onderhouden niet kan tippen aan het niveau van kleinschalig, handmatig, milieubewust onderhoud dat wij met zijn allen leveren. De wijkagenten kunnen de veiligheid dan niet garanderen. Dus weg natuurkwaliteit, weg unieke schoonheid van al die verschillende met liefde onderhouden tuintjes, weg Amsterdammers, zoals wij, die met elkaar in de natuur werkend deze klus klaren, weg veiligheid. En dan gaat ook nog eens veel meer belastinggeld kosten. Wij zijn juist zo’n paradijs voor mensen, dieren en planten, omdat we niet non-stop open zijn, omdat het stiller en donkerder is dan op andere plekken in de stad.
Natuurlijk vinden wij dat alle Amsterdammers die op zoek zijn naar rust, natuur en stilte en die veilig willen wandelen mogen genieten van onze parken en meedoen met de natuuractiviteiten. Daar zijn we sinds de oprichting, 100 jaar geleden, ook voor bedoeld. Wij zijn gastvrij voor bezoekers. Wij zijn al jaren in overleg met de gemeente over extra toegangspoorten en ruimere openstelling. Maar we willen geen gemeentepark worden: vuiler, saaier, lawaaieriger, en onveiliger dan bij ons. Daarom verbeteren van de toegankelijkheid, van harte, onder voorwaarden en in overleg, maar openbaar: nee.
Inspraak en participatie: Afspraak is afspraak?
Naast rigoureuze vergroening is “samen stad maken” een belangrijk uitgangspunt in deze Omgevingsvisie: inspraak, participatie, zelfbeheer door burgers, etc. Het is totaal onbegrijpelijk dat een gemeente die dat zegt het ene moment met ons in overleg treedt en allerlei beloftes doet: “we gaan samen met de tuinen beleid ontwikkelen, de doorgaande verharde fietspaden door de tuinen zijn van de baan”, etc. en het andere moment in een nota alle afspraken onderuit haalt. Zo blijkt de gemeente een onbetrouwbare partner en daalt ons enthousiasme om verder mee te praten. Zo zouden we bijna ons vertrouwen in het hele politieke bedrijf verliezen. Dus gemeente gedraag je betrouwbaar, houd je aan alle gedane beloftes en betrek ons bij de uitwerking van je plannen.
De ene heilige koe voor de andere: auto er uit en (gemotoriseerde) fiets erin?
Duurzaam en gezond bewegen is ook een van die strategische keuzes. De auto te gast in de stad en wij zo veel mogelijk fietsen en wandelen. De volkstuinparken zijn zo langzamerhand nog de enige parken in de stad waar de gemotoriseerde fiets geweerd wordt, de gewone fiets te gast is en de wandelaar voorrang heeft. Dat is voor alle wandelaars een verademing, maar voor kwetsbare groepen (kinderen, bejaarden, gehandicapten) een noodzaak. Wil je wandelen serieus tot preferent vervoer maken, dan volstaat het niet, om zoals in deze nota, te zeggen dat je daar de stoep voor hebt. Stoepen zijn een randverschijnsel om de auto en de fiets vrij baan te geven. Wil je wandelen echt stimuleren dan moet je het aantrekkelijker maken. De volkstuinparken bieden door smalle paden, zonder traditionele harde bestrating, met een fijnmazig net van paden omzoomd door interessant groen, met daardoor een interessante flora en fauna, een decor waar je als wandelaar steeds verrast wordt, uitgenodigd wordt om juist niet de kortste weg te kiezen, maar een”ommetje” te maken en daardoor gezond en duurzaam te bewegen. Bovendien hoef je niet steeds opzij te springen voor aanstormende fietsen, kun je kinderen er lekker los laten lopen en kan oma met haar rollator er terecht. Deze speciale “wandelkwaliteit” van de volkstuinen wordt nergens erkend. Ook tuinieren is trouwens gezond bewegen, dat staat ook nergens. Dus: gemeente maak echt wandelbeleid en erken de wandelkwaliteit van de volkstuinparken.
Van het padje: dwars door de tuinen een “stadsallee” ? Weg er mee!
Je moet heel goed kijken, maar op de kaartjes op pagina 102 en 128 staat een stippellijn van de Bos- en Lommerweg dwars door onze tuinparken heen en die stippellijn geeft een mogelijke “stadslaan” weer. Dat is een weg met openbaar vervoer en fietsen, een volbloed verkeersweg dus. Die zou “nodig” zijn om de mensen van HavenStad naar West en het park te brengen. Natuurlijk zullen de ambtenaren zeggen dat het maar een mogelijkheid is, een plan. Maar het is totaal zot: op dit moment wordt de route van de Admiraal de Ruijterweg via de Molenwerf, de Sloterdijkerweg onder het spoor naar de Transformatorweg afgesloten en “vergroend”. Dat zou een prima route zijn naar Havenstad, daar ligt al een trambaan en is al een onderdoorgang onder het spoor! Voor die “stadslaan” door onze tuinen moet dan ook nog een paar honderd meter van de huidige tunnels een nieuwe tunnel gemaakt worden (of een brug). En dat allemaal van het geld van de burger. Kennelijk kunnen ambtenaren alleen maar wegen tekenen als ze die langs een liniaal kunnen trekken. Dit gaat ook totaal in tegen alle beloftes die de gemeente ons gedaan heeft! De wethouder beweerde nog met droge ogen dat de volkstuinparken niet verder zouden worden aangetast (staat zelfs ook nog in deze visie!). Dat is natuurlijk totaal onbetrouwbaar. In 2011 is de verbinding ondergronds ten oosten van de kinderboerderij van West naar HavenStad toegezegd. Het schendt ook de belofte uit 2017 door de gemeente aan de buurt en de tuinders gedaan dat het speciaal daarvoor aangekochte parkeerterrein bij het oude Postbankgebouw gebruikt zou worden voor een mooie entree van het park (met theetuin en kinderspeelplek voor de buurt). Kennelijk weet ook bij de gemeente Amsterdam de ene hand niet wat de andere doet. Wij als burger weten wat daar van kan komen, denk toeslagenaffaire. Dus: De stadslaan dwars door onze volkstuinparken moet definitief van de kaart!
Houd je aan je woord: Handen af van de Hoofdgroenstructuur!
De gemeente slaat luid op de trom dat zij een groenere stad wil: een uitbreiding en versterking van de Hoofdgroenstructuur. Onze volkstuinen liggen in de Hoofdgroenstructuur. Herhaaldelijk staat in de visie dat voorkomen moet worden dat die groenstructuur versnippert. Dat is goed nieuws, de natuur en al het leven in onze stad hebben dat dringend nodig. Tot onze verbijstering wordt echter dwars door die groenstructuur deze stadslaan geprojecteerd. De gemeente spreekt zichzelf dus tegen. Gemeente: op papier kiezen voor groen is mooi, maar voeg de daad bij het woord en versnipper geen groen en zeker geen parken! Plan voldoende ruimte naast de parken voor wegen en geef die ruimte niet allemaal weg aan rijke projectontwikkelaars. Zorg dat in alle parken voldoende ruimte blijft voor rust en natuur in plaats van het allemaal uit te baten als groot commercieel evenemententerrein voor hippe festivaltoeristen. Zorg dat er voldoende fatsoenlijke stukken rustige parkgebieden zijn, waar de stilte overheerst in belang van mens en dier. Respecteer grenzen van de huidige volkstuinparken. Bescherm ons zorgvuldig en liefdevol onderhouden groen, onze waardevolle sociale gemeenschappen, en waardeer de bijdrage van ons vrijwilligerswerk aan de stad. Wees trots op de ruim honderdjarige traditie van volkstuinparken, behandel ons als kostbaar erfgoed met grote waarde voor de stad.
Iris